Ooievaarsdorp is er eigenlijk wel klaar mee, ‘maar de beesten komen steeds terug

AKMARIJP - Al meer dan 30 jaar is Sabine Leffertstra betrokken bij het ooievaarsdorp in Akmarijp. Ze heeft heel wat ooievaars zien komen en gaan. ‘Eigenlijk zijn we er nu wel klaar mee, maar een ooievaar is trouw aan het nest. Dus ze komen steeds terug.’

‘Ik heb ze vanochtend even geteld’, zegt Leffertstra. ‘We hebben hier 29 jongen. Dat zijn er wel eens veel meer geweest. We draaien een uitstekend jaar. En dezen halen het allemaal wel.’

‘Ooievaarskuikens zijn niet waterdicht’

Kleine ooievaars kunnen niet zonder de ouders. ‘Als ze geboren worden, zijn ze zo lelijk als ik weet niet wat. Grote poten, een zwarte snavel, en grijs dons. Maar ze zijn niet waterdicht. Dat komt pas na drie of vier weken. Dan komen de veertjes, en dan kunnen ze wat meer hebben. Tot die tijd moeten de ouders er op blijven zitten.’

‘Het gaat nu zo goed met de ooievaars dat we ze met rust kunnen laten. Maar ze komen steeds terug, dus we houden ze wel in de gaten.’

‘Het gaat nu veel beter’

Het ooievaarsdorp is een begrip in Akmarijp, en ook in de omgeving. ‘Meer dan 30 jaar geleden was er een buurman, die ze had gezien in Utrecht. En in de buurt hadden we eerder altijd ooievaars. Hij wilde er een plekje voor vinden, bij iemand die zo gek was om wat ruimte af te staan. Dat waren wij. En nu, 32 jaar later, zijn ze er nog.’

‘Het gaat nu veel beter’, zegt Leffertstra. ‘We krijgen berichten uit de omgeving, van mensen die ook nesten zien. Maar we daar doen we niets meer aan.’

‘Het is nu aan de natuur.’