Face to Face Rudi Veltman: Altijd op elkaar kunnen rekenen leidt tot waardevolle vriendschappen

JOURE - Een paar weken geleden kwam er eind aan de 31-jarige loopbaan van Rudi Veltman bij de Jouster Brandweer. “Op 1 april, nee geen grap, ben ik gestopt”, glimlacht hij ietwat weemoedig. Want de brandweer speelde een vooraanstaande rol in zijn leven. “De mensen van de brandweer oefenen iedere maandagavond. Door corona kon dit lange tijd niet meer wekelijks doorgaan. Dat heeft het afscheid voor mij gemakkelijker gemaakt.”

Rudi Veltman is een bekende Jouster. “Nee, dat ben ik niet”, verbetert hij onmiddellijk. “Ik ben een Harlinger, die in Joure woont.” Toch zullen er niet veel Jousters zijn die Rudi niet kennen. Als brandweerman, als eigenaar van speelgoedwinkel Top 1 Toys, of als man van Janet en vader van Femke en Jens. Binnenkort hoopt hij opa te worden, iets waar hij zich enorm op verheugt.

Eigen baas
We keren terug naar de reden van dit interview, naar zijn leven als brandweerman, waarmee hij
begon toen hij zich in Joure vestigde. Rudi: “Mijn broer was bij de brandweer in Harlingen. Dat
leek mij ook wel wat. Maar mijn werk liet het op dat moment niet toe. Toen we naar Joure
verhuisden werd ik eigen baas en kon ik wel bij de brandweer. Op die manier kon ik iets
betekenen voor de mensen hier en leerde ik meteen de Jousters kennen.”

Onverwacht
“Het leuke aan de brandweer is, dat je nooit weet wat er over een kwartier gaat gebeuren. Je staat
altijd voor verrassingen, geen gebeurtenis is hetzelfde. Dat onverwachte, dat heeft mij altijd
aangetrokken. Mijn gezin kon hier prima mee omgaan, eigenlijk wisten ze niet beter. Ik kon altijd
weggeroepen worden. Toen mijn dochter haar vriend kwam voorstellen en die jongen net voor de
eerste keer zijn voeten over onze drempel had gezet, ging mijn pieper. Weken later heb ik hem
pas echt kunnen spreken.”

Branden
Een brandweerman maakt van alles mee en moet tijdens al die uiteenlopende situaties de eigen
emoties goed kunnen controleren. “Daar ben ik niet op die manier mee bezig”, vertelt Rudi. “Als
de pieper gaat, is er hulp nodig. Dat gaan we dan zo snel mogelijk doen. We hebben in de jaren dat
ik hier brandweerman ben geweest grote branden geblust. Veel Jousters zullen zich de branden
van de sauna en de Oerdracht bijvoorbeeld nog wel herinneren. De brand in het centrum van

Heerenveen was ook een grote. Bij een brand denk ik altijd bij mezelf: ‘Als we níét komen, zijn ze
zéker alles kwijt’. Wij komen om zoveel mogelijk te redden. Ook hierbij maak je van alles mee. We
zijn een keer met perslucht een huis binnengegaan omdat er voor de eigenaar nog iets belangrijks
op de trap lag. We dachten aan iets met emotionele waarde, maar het bleek een doos sigaren te
zijn. Ja, dit is écht gebeurd.”

Ongelukken
Andere zaken waarvoor de brandweer moet uitrukken zijn ongevallen. Rudi Veltman denkt even
na en zijn ogen stralen als hij zegt: “Het mooiste is dat je later iemand weer spreekt, want dan
weet je dat het goed is afgelopen.” Zijn blik verandert wanneer hij verder spreekt: “Maar helaas
kende ook een aantal ongelukken een hele trieste afloop. Bij de rotonde van Joure bijvoorbeeld.
Dat zijn niet de leukste dingen, om het zo maar eens te zeggen. Dan is er een hulpteam voor ons
beschikbaar en praten we er samen over na. Elke gebeurtenis is een herinnering. Als je langs die
plekken rijdt, weet je alles meteen weer. Je vergeet die zaken nooit. Ik ken iedere boom waar
iemand tegenaan is gereden.”

Pensioen: 55 jaar
Tegenwoordig is de regelgeving omtrent de pensioenleeftijd van brandweerlieden soepeler dan
voorheen. Rudi: “Vroeger moest iedere brandweerman verplicht op z’n 55ste met pensioen.
Tegenwoordig is dat niet meer zo. Als je deze leeftijd hebt bereikt, neem je op een bepaald
moment zelf ontslag. Ik ben nu 56 jaar en ik ben 31 jaar brandweerman geweest. Voor mij werd
het tijd om er mee op te houden. Op dit moment blijven mensen gemiddeld maar acht jaar bij de
brandweer. De brandweerlieden worden om de vier jaar gekeurd. Boven je vijftigste moet je zelfs
ieder jaar gekeurd worden. Dus hoe ouder je wordt, hoe vaker je moet. Het parcours dat je bij de
keuring tot een goed eind moet brengen is voor iedereen gelijk, van de jonge jongens tot de
vijftigplussers. Gelukkig is me dat steeds goed afgegaan.”

Waardevolle vriendschappen
Terugblikkend op de vele jaren dat hij brandweerman was, filosofeert Rudi: “Als de brandweer je
hobby is, moet er haast wel iets mis zijn met je. Dat zeg ik wel eens. Je komt steeds in de ellende
bij mensen. Maar aan de andere kant is het mooi om te doen, want je komt altijd helpen. Waar ik
met het meeste plezier op terug kan kijken, zijn de vriendschappen die ik heb opgebouwd. Omdat
je samen met hele gevoelige zaken te maken krijgt en je altijd op elkaar moet kunnen rekenen,
ontstaat er onderling een sterke band. Dat zijn bijzonder waardevolle vriendschappen.”

Tekst: Gea de Jong-Oud