Bauke Jonkman, ondernemend schaatser en Sint Nykster schipper op Langweerder sloep“It moat goed, oars hoecht it net!”

SINT NICOLAASGA - Bauke de Vries was groenteboer in Sint Nicolaasga, op de hoek van de Kerkstraat en de Baron van Hardenbroekstraat.

Hij had ongetwijfeld  beste groente, toch stond hij meer bekend als goede schaatser. Hij reed zeven keer de Elfstedentocht. Die zeven kruisjes hangen nu in de ontvangstruimte van recreatiebedrijf Twirre in Langweer. Want de eigenaar van dat bedrijf heet ook Bauke. Bauke Jonkman. Bauke Jonkman wijst nog dagelijks naar pake Bauke de Vries. 

Zijn eigen foto’s en medailles hangen naast die van pake. Want Bauke Jonkman schaatste ook. Daar waar pake meester was van het lange eind, zelfs enige malen aan de wedstrijd van de Elfstedentocht deelnam, was zijn kleinzoon een sprinter. Des te verrassender is dat zijn ondernemerschap allerminst kortebaanwerk is. Jonkman heeft een mooi bedrijf, maar kijkt nu al weer naar de  volgende stap. Aan de overkant, aan de Pontdyk,  komen 199 recreatiewoningen. Allemaal aan het water.  

Lange weg

Daar was een lange weg voor nodig. Die, wat Bauke Jonkman betrof, begon in 1991. Hij had al een paar wereldkampioenschappen sprint gereden. Leek op weg naar de Olympische Spelen van Albertville. Toen klopte heit Jan Jonkman aan de deur. Die had eerst een café  tegenover de kerk in Sint Nicolaasga, maar zocht z’n heil in de recreatie van Langweer. En al duurde het even met de gemeentelijke autoriteiten, Jan Jonkman en z’n vrouw mochten er uiteindelijk met huisjes en camping aan de slag.  

Zoon Bauke kreeg de keus: “Of by ús oan it wurk, of do moast sels mar sinten fertsjinje yn it reedriden.” Bauke was 24 en dacht niet lang na. Bij heit en mem in de zaak. Aan het werk. “Inkeld, ik hie op it NK de 500 meter goed riden, ik gie dan wol net nei Albertville, mar ik mocht noch meidwaan oan de NK ôfstannen yn 1992. Twadde efter Gerard van Velde, bêste tiid. Untspannen, hè.”   

Achteraf geredeneerd had hij dat in zijn schaatscarrière veel meer nodig gehad, ontspanning. De kronkelwegen in het beleid van de schaatsbond en de grillen van diverse trainers maakten het voor gevoelsmens Bauke Jonkman niet gemakkelijker. Er was altijd wel één afstand waarop ‘het niet liep’. En dan werd hij ook nog kwaad op zichzelf.

Ontspanning

Die ontspanning had de ondernemer Jonkman ook nodig. Hij wil er niet al te veel over kwijt, maar heit en soan voelden zich vaak tekort gedaan door sommige mensen in het gemeentebestuur van Skârsterlân. Roeien tegen de stroom in. Bovendien, zegt Bauke nu flauw lachend daarover, vlogen de stoelen wel eens door het kantoor van het bedrijf wat hij samen met heit runde.

Bauke Jonkman kocht dus een grote loods, richtte zelf een watersportwinkel op. Verhuurde polyvalken. Een huisje-eigenaar had zelf een stalen vletje gemaakt en bij Bauke in de verhuur gedaan. Een succes. Het jaar daarop kwam Jonkman via via bij een model in Gdansk terecht, een sloep 6.50. Die fungeerden als reddingssloep op de Oostzee. Eerst liet hij ze in Gdansk bouwen, later deed hij het zelf. “Eins wie ik al mei sloepen dwaande, doe’t dy yn Nederlân noch net iens boud waarden.”  

Twirre

Dus zocht hij naar uitbreiding. “Langwar hat lykwols gjin bedriuweterrein oan it wetter, lykas Heech en Wâldsein.” Dan moet er iets nieuws komen. Samen met buurman Noël opteerde hij naar een bedrijf bij een nieuwe jachthaven aan de Pontdyk. Het duurde zo’n vijf jaar voordat het rond was. “Tsja, it hie wol earder kinnen, mar…” Hij haalt zijn schouders op. Handel doen. Doorgaan. Hij kocht een reddingssloep van de Engelse marine en bouwde hem op en om. Hij vaart nu met deze Langweerder sloep met gasten door Fryslân. De sloep is een plaatje. “It moat goed, oars hoecht it net!”  

Twirre verhuurt en verkoopt sloepen en sloepjes, in alle maten. Verhuurt ook recreatiewoningen, ook nog van de camping van heit en mem, die hij intussen weer had overgenomen. Mooi principe: iemand investeert in zo’n huisje, recreëert er zo nu en dan zelf, maar wil het ook verhuren. Dat wordt overigens steeds minder. Bauke Jonkman heeft de gemeente meermalen gevraagd alleen recreatiewoningen toe te staan die ook verhuurd worden. “Dan wurde se altyd brûkt. Ek foar Langwar is dat hiel wichtich, in toerist smyt mear sinten op as in fêste bewenner.” 

Trochsette!

Dat wil hij ook met het nieuwe plan, dat hij samen met andere recreatieondernemers maakte. Na twee eerdere pogingen lijkt dat nu te slagen. Hij vertelt er enthousiast over. Heeft er zwaar voor moeten lobbyen, maar veegt dat met één arm weg. “Ach, it rint sa’t it rint.” 

Dat heeft hij ook in het schaatsen gedaan. Met een aantal andere enthousiastelingen avond aan avond gebrainstormd. Een plan op tafel gelegd voor de herstructurering van het Gewest Fryslân van de KNSB. Elke keer als er nu een been met een Friese vlag erop over het televisiescherm gaat, weet Bauke Jonkman dat híj dat voor een groot deel heeft bewerkstelligd.

Zo is dat nieuwe recreatiewoningenplan er voor Langweer ook gekomen. Belangrijk, al begrijpen niet alle Langweerders dat nog. Er zal best nog wel wat tegengas komen. Kom maar op, zegt de bijna 53 jarige Bauke Jonkman: “Trochsette!” Net als langebaanschaatser  pake.     

Door: Eelke Lok